De afgelopen dagen gaat het niet goed met de moeder van Arnest. Ze heeft al bijna een week niets gegeten en de laatste dagen drinkt ze ook niets meer. In combinatie met de hoge temperaturen deze dagen is dat erg zorgelijk. Van Arnest’ zus horen we dat ze gisteren ook is gevallen en haar pols zwaar gekneusd heeft. We gaan naar haar toe om te kijken hoe ze het maakt. Als we er aankomen schrik ik, ze was al dun maar nu is ze wel erg mager geworden. Ook reageert ze niet op ons, behalve dat ze ons met grote ogen aankijkt. Omdat ik weet dat ze bekend is met een te hoge bloeddruk vraag ik of ze haar medicijnen wel genomen heeft. Arnest’ zus reageert wat meewarig; ‘die zijn op’. Ik weet dat dit betekent dat er geen geld is om medicijnen te kopen. Ik overleg even met Arnest en we besluiten om haar mee te nemen naar het ziekenhuis in Lamin. Daar blijkt ze een veel te hoge bloeddruk te hebben; 200+. Ze krijgt meteen medicatie en ze moet een paar uur rusten om te kijken of de medicatie aanslaat. Haar bloeddruk blijkt iets gedaald te zijn maar nog niet voldoende. De uren die volgen worden er andere medicijnen getest. Ondertussen moet ze rustig op bed blijven liggen. We moeten haar nog een keer naar een ander bed verplaatsen want de zon is precies op haar bed gaan schijnen. En omdat er geen zonneschermen zijn, de ventilator kapot is en het inmiddels zo’n 43 graden is geworden binnen is het beter dat we haar op een ander plek leggen.
Ondertussen blijven wij zitten op het vieze bed naast haar. Ik heb ondertussen alle tijd om m’n ogen uit te kijken in het zaaltje waar we inmiddels al zo’n 6 uur wachten… naast ons ligt een vrouw te kermen, verderop wordt een arm van een jongen weer in de kom gezet, ik volg een rij mieren over de muur en speel wat met een poesje die nieuwsgierig de zaal is opgelopen. ’s Avonds rond 21.00 uur komt een verpleegkundige nog even bij ‘mum’ kijken en haar bloeddruk wordt opnieuw gemeten. Deze is zodanig gedaald dat we gelukkig naar huis mogen. Op de terugweg kopen we bij de apotheek nog de nodige medicatie. Fijn dat het weer beter gaat met mum en ik ben weer een Gambiaanse ervaring rijker…
Lamin Health Centre
