Uitdagingen voor de kerk
Zoals ik eerder wel eens genoemd heb is onze kerk (de BACM) op het erf van familie van Arnest. De kerk heeft met eigen middelen en later met hulp vanuit Nederland een stenen gebouwtje geplaatst. We hoefden geen huur te betalen. Helaas kwam daar dit jaar verandering in. De familie (een mengeling van christenen en moslims) wilde dat we huur gingen betalen. Daar hebben ze recht op uiteraard. We zijn dankbaar dat we 5 jaar voor niets op hun compound mochten verblijven. Echter een paar weken geleden kregen we een officiële brief van een advocatenbureau overhandigd waarin staat dat we eind augustus weg moeten van de compound. Een ouderling die met de familie gesproken heeft, noemde dat de familie niet bereid is om ons de compound langer te laten gebruiken dan een halfjaar. Een gedeelte van de familie is het er niet mee eens maar de meerderheid van de mannen in de familie is moslim en zij uiten steeds vaker hun ergernis richting de kerk. Eerder hebben ze gedreigd dat we de plek moesten verlaten maar nu is het officieel meegedeeld middels een brief van een advocaat. Dat geeft best zorgen. Waar moeten we nu heen als gemeente?
We zijn niet de enige kerk in Gambia waarbij dit gebeurt. In de huidige tijd is het niet meer verstandig om als kerk een ruimte of land te huren. Landeigenaren (meestal moslims) verhogen ineens de prijs dusdanig dat het als kerk niet meer op te brengen is. In andere gevallen wordt er ineens een quick notice gegeven met de mededeling om de compound binnen korte termijn te verlaten. Steeds vaker ontstaan er problemen voor kerken. Op deze manier zijn het laatste jaar al veel kerken opgehouden te bestaan. Het klimaat in Gambia verandert…
Als gemeente hebben we (nog) niet voldoende financiële middelen om een stuk land te kopen en daar een kerk op te bouwen. Om als gemeente eind augustus (midden in het regenseizoen) op straat te staan is best heftig. Maar we twijfelen niet aan de trouw van de Heere, Die steeds voor de BACM gezorgd heeft. Wilt u voor de BACM bidden?
Naar Nederland
D.V. 7 juni hopen we samen naar Nederland te komen. Voornamelijk voor onze gezondheid. Arnest tobt nog steeds behoorlijk met zijn gezondheid en kan weinig. Hij heeft de visumaanvraag ingediend en we verwachten binnenkort een telefoontje dat hij het paspoort, met hopelijk daarin de visa, op kan halen. We hopen in Nederland verder onderzoek te kunnen doen naar Arnest z’n klachten. Ook moet ik weer een MRI-scan om te controleren of de tumor tijdens de operatie vorig jaar goed weggehaald is. Omdat we beiden een moeilijk jaar hebben gehad en nog steeds wel een beetje in spanning zitten hebben we nog niet veel andere afspraken ingepland. Ons verblijf in Nederland vorig jaar was achteraf gezien veel te druk, naast alle zorgen rondom onze gezondheid. Dit jaar hopen we de planning iets anders in te delen en niet, zoals vorig jaar, het hele land door te crossen 😊. We hopen op jullie begrip hiervoor. Wel vinden we het natuurlijk heel fijn om jullie zoveel mogelijk te ontmoeten. Ons enthousiaste thuisfrontteam is al hard bezig met de voorbereidingen voor de traditionele jaarlijkse kampvuuravond. Deze staat gepland op D.V. zaterdag 11 juni en is in Overberg. Ook dit jaar rekenen we weer op een mooie opkomst.. elk jaar tonen meer dan 100 belangstellenden hun betrokkenheid door te komen. Binnenkort volgt de officiële uitnodiging met de mogelijkheid om je aan te melden. Van harte welkom!
Deze keer hoop ik ook jarig te zijn als we in Nederland zijn (woensdag 27 juli). Ik hoop het vrijdag 29 juli te vieren dus mocht je 11 juni niet kunnen dan heb je nog een alternatieve optie 😊.
Arnest z’n verjaardag 10 april Zondag 10 april was Arnest jarig. Een bijzondere dag. De gemeenteleden hadden groots uitgepakt door een speciale taart te kopen, frisdrank en cadeautjes. Na de dienst mochten Arnest, Yama en ik na het aftellen van 5 naar 0, de taart aansnijden en samen met de gemeenteleden hebben we Arnest z’n verjaardag gevierd. Er werd voor Arnest gezongen door het koor en later ook spontaan door de jongsten in de gemeente en de jongeren. Het was een warme deken van waardering, toespraakjes en mooie wensen. Geraakt door zoveel liefde mochten we op onze beurt ook onze waardering uitspreken richting de gemeenteleden die voor ons echt als familie voelen.
Updates over de projecten volgen D.V. tijdens onze presentatie op de kampvuuravond.
