Terugblik bezoek uit Nederland
De afgelopen weken hadden we veel bezoek vanuit Nederland; familieleden, vrienden en een groepsreis. Als eerste kwam de groep van 15 personen aan. We verrastten ze door ze te ontvangen bij het hotel waar ze 2 weken verbleven (niet ver bij ons huis vandaan). De volgende dag haalden we hen bij het hotel op en liepen we lopend door de zanderige straten richting ons huis. Die wandeling heeft voor mij nog nooit zo lang geduurd 😊. Op veel plekken werd even stil gestaan en foto’s gemaakt; van de ezelskarren, huisjes met zinkplaten daken, zwerfafval op straat, een grote groentetuin etc. Onder het genot van een glaasje water of fris (de koffie kwam later want de stroom was uitgevallen) raakten we met elkaar in gesprek en Arnest kreeg de vraag om zijn levensverhaal te vertellen. Velen wisten nog niet hoe diep Arnest in de wereld geleefd heeft, ook niet degenen die ons al wat langer kennen, en het was daarom een mooie getuigenis die hij mocht geven over Gods bijzondere leiding in zijn leven. Na het kringgesprek gingen we in kleine groepjes naar de radiostudio, in onze achtertuin. Dat was voor iedereen bijzonder om te zien. Met de groep zijn we ook nog een keer naar het opvanghuis geweest, wat ook voor veel betrokkenheid zorgde. Op zondag hebben ze de diensten in de kerk in Serekunda en de andere zondag de dienst in de kerk in Galoya meegemaakt. Om op voor de gelegenheid gehuurde plastic ‘tuinstoelen’ te zitten is toch wel even wat anders dan de kerkbanken in de gemiddelde reformatorische kerk. Maar altijd nog beter dan de jerrycans waar de lokale mensen op zaten.
In dezelfde tijd als de groep waren ook mijn broer en schoonzus met mijn twee nichtjes van 5 jaar en 1 jaar in Gambia, samen met 2 vrienden. Dat was supergezellig, we hebben wat leuke uitstapjes met elkaar gedaan maar we hebben vooral ook hard gewerkt. Het hele huis is opnieuw geschilderd, zowel binnen als buiten. Â
Viering 4-jarig huwelijksjubileum
Ook bijzonder was dat de groep en mijn familie en vrienden bij de viering van ons 4-jarig huwelijk konden zijn, na afloop van de kerkdienst op woensdagavond 1 maart. We hadden allebei het verlangen om dit jaar ons huwelijksjubileum te vieren en de Heere dank te zeggen in de kerk. Zeker na wat er allemaal gepasseerd is het afgelopen jaar. Uiteraard werd dat gevierd met taart en als verrassing stak één van de Nederlandse gasten confettikannonnen af toen we de taart aansneden. Dat zou hij in zijn kerk in Nederland niet moeten proberen 😊. Een speciaal moment was toen we door de groep Nederlanders werden toegezongen met psalm 134:3 berijmd ‘Dat ’s Heeren zegen op u daal’. Ook de aanwezige dominees spraken hun wensen voor ons uit in een gebed terwijl ze in een kring om ons heen stonden terwijl wij knielden.
Studenten NRTC voor zomerbreak naar Gambia
De drie studenten die sinds augustus vorig jaar aan de Nigerian Reformed Theological College studeren hopen van D.V. mei aanstaande drie maanden naar Gambia te komen voor hun zomerbreak. We hebben regelmatig contact met de jongemannen in Nigeria, waar het op dit moment best pittig is voor ze. Vanwege politieke spanningen en verkiezingen is de school vaak gesloten en er is in Nigeria maar mondjesmaat beschikking over geld vanwege de invoering van nieuwe bankbiljetten, wat belabberd gaat. We kijken ernaar uit om de jongens weer een tijdje in Gambia te hebben. Hoewel ze vakantie van school hebben zullen ze ook in Gambia blijven leren door te preken, conferenties te organiseren en samen de Bijbel te bestuderen. In augustus hopen ze weer terug te gaan naar Nigeria om hun 4-jarige opleiding te vervolgen.
Reformatorische broederen in Gambia
In kerkelijk Gambia is veel aan de hand; de meeste voorgangers preken een welvaartsevangelie, er zijn meer zogenaamde ‘profeten’ en ‘apostels’ dan dominees en evangelisten en geld, status en faam staan centraal in de preken. Voorgangers dwingen gemeenteleden om geld te geven door o.a. ‘tienden’ op te eisen en dat geld gaat vervolgens rechtstreeks in hun eigen broekzak (of rokzak). Maar naast die ‘beweging’ wordt ook een andere ‘beweging’ steeds zichtbaarder. Waar de welvaartsvoorgangers voornamelijk mannen (en vrouwen) zijn uit andere Afrikaanse landen, zien we dat er steeds meer Gambiaanse mannen geroepen worden tot het predikambt. Wat opvalt is dat de Gambiaanse mannen over het algemeen wél dicht bij de Bijbelse leer willen leven en preken. Sinds enkele jaren is er een handjevol presbyteriaanse Gambiaanse voorgangers die zichzelf de naam ‘Reformed Brethren’ hebben gegeven. Ongeveer één keer per maand komen ze samen om met en van elkaar te leren. De samenkomst is niet beperkt tot presbyteriaanse voorgangers; elke mannelijke voorganger, die achter de genadeleer staat en bereid is om samen de Bijbel te bestuderen is welkom om lid te worden. Sinds kort gaat Arnest ook naar deze bijeenkomsten. Bidt u mee dat deze groep mag groeien en dat de verspreiding van de Bijbelse waarheid steeds meer invloed heeft in de levens en harten van de Gambianen?
Binnenkort hoop ik weer een blog te delen; daar zal één van de vakantiegangers die met de groepsreis mee was, zijn ervaringen over zijn verblijf in Gambia delen.
